Τό Ἅγιον Ὄρος

Μέ μιά ματιά

(Τρίτο Μέρος)

Οι μοναχοί ακολουθούν το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο και τη βυζαντινή ώρα ( H κατά τη δύση του Ήλιου, εκτός από τους Ιβηρίτες, που έχουν ως βάση την ανατολή). Με τη δύση του Ήλιου κλείνουν όλες οι μονές, για να ξανανοίξουν με την ανατολή. Πολύ πριν από αυτή ο καμπανάρης της κάθε μονής χτυπάει ρυθμικά το χεροσήμαντρο και καλεί τους αδελφούς του στον όρθρο.

Πόσο βαθιά νιώθει την πίστη στο θεό όποιος ξυπνάει μ’ αυτόν τον ήχο του σήμαντρου κι ακούει μετά τη θεία μελωδία των ψαλμών, καθώς προσθέτει το δικό του κερί στο λιγοστό φως των άλλων, που φωτίζουν αμυδρά τα φωτοστέφανο του Χριστού και της Παναγίας στο τέμπλο και τα χλωμά ασκητικά πρόσωπα των μοναχών στο ψαλτήρι, και εισπνέει στο ναό το μοσχολίβανο!

Όλες οι ιερές ακολουθίες στις μονές, από τον Όρθρο ως το Φως ιλαρόν… του Εσπερινού, γίνονται με κατάνυξη, που μόνον όποιος τις βιώσει τη νιώθει, και ανατείνουν την ψυχή των πιστών στα Ουράνια. Εδώ νιώθεις συχνά να πετάς στον κόσμο των Αγγέλων.

Μέγα γεγονός

Μέγα γεγονός για κάθε μονή είναι το πανηγύρι. Όλες οι μονές πανηγυρίζουν την ημέρα, κατά την οποία γιορτάζεται η μνήμη του αγίου, στο όνομα του οποίου τιμούνται. Κορύφωση των εκδηλώσεων αυτών είναι το μεγάλο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου, η γιορτή της Παναγίας (15/28 Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο). Τις ημέρες αυτές οι μονές πεντακάθαρες, εντυπωσιακά διακοσμημένες καλούν με τις μεγάλες καμπάνες και τους γλυκούς ήχους των σήμαντρων τους αδελφούς από τις άλλες μονές ή τους έξω από το Όρος πιστούς, για να συνεορτάσουν.

Σε όλους τους πανηγυριώτες, μετά την πνευματική τροφή των κατανυκτικών ιερών ακολουθιών, προσφέρεται στην τράπεζα πλούσιο γεύμα με φρέσκο ψωμί, εκλεκτά ψάρια και το καλύτερο κρασί, που φυλάγεται για την ημέρα αυτή στην αποθήκη του μοναστηριού.

Στον Αμπελώνα

Στον Αμπελώνα του Αγίου Όρους καλλιεργείται μία μεγάλη ποικιλία σταφυλιών: Ροδίτης, Αθήρι, Ασύρτικο, Λημνιό, Ξινόμαυρο, Cabernet Sauvignon και Grenache rouge. Σ’ αυτή την ευλογημένη λωρίδα γης, με το ήπιο κλίμα, την επαρκέστατη ηλιοφάνεια, τη βουνίσια δροσιά και την πελαγίσια υγρασία, παράγονται οι Αγιορείτικοι Τοπικοί Οίνοι. Ευχάριστοι λευκοί, με χαρακτήρα φρεσκάδας αλλά και παλαίωσης. Φρουτώδεις ροζέ. Ερυθροί νεαροί, φρέσκοι, όσο και πλούσιοι με επιδεκτικότητα στην παλαίωση.

Το Αγιον Όρος, για να το γνωρίσετε, χρειάζεται να το επισκεφτείτε πολλές φορές. Να περπατήσετε στα μονοπάτια του· ν’ ακούσετε τα σήμαντρα, τις ψαλμωδίες, τις μυστικές φωνές αιώνων να πάτε στις μεγάλες μονές, αλλά και στις σκήτες, τα ερημητήρια, στις καλύβες· να παρακολουθήσετε όρθρους κι εσπερινούς και να φάτε στις τράπεζες του· ν’ ατενίσετε από την κορυφή και τους εξώστες του το άπειρο του ουρανού και του πελάγους· να συζητήσετε με αιωνόβιους, σοφούς, αγίους γέροντες και νέους μορφωμένους μοναχούς, που απαρνήθηκαν τα εγκόσμια· να μπείτε στις βιβλιοθήκες και τα σκευοφυλάκια και να γνωρίσετε τους θησαυρούς τους· ν’ απολαύσετε τη φύση, την ανατολή και τη δύση του Ήλιου με το “Φως ιλαρόν…”· ν’ ανοίξετε την καρδιά μπροστά στις εικόνες της θεομήτορος· να βιώσετε σ’ αυτή την αιώνια ζωντανή κιβωτό την Ορθοδοξία…

Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας

     Ὅμως τόν τελευταῖο καιρό αὐτή ἡ διαιώνια παράδοση, εὐκαίρως ἀκαίρως, βάλλεται ἀπό κάποιες γυναικεῖες ὀργανώσεις στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί στό Ἐξωτερικό, ἀρκεῖ ἐδῶ νά θυμηθοῦμε τήν ἐρώτηση πού Ἑλληνίδα Εὐρωβουλευτής ἔθεσε στό Εὐρωκοινοβούλιο, μέ γιά τήν ἄρση τοῦ  ἀπαγορευτικοῦ αὐτοῦ δικαίου γιά τήν εἴσοδο γυναικῶν στό Ἅγιο Ὄρος. Θέλουν δηλαδή μέ λίγα λόγια κάποιοι ἀνιστόρητοι, ἀλλά καί ξένοι πρός τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας νά καταργήσουν τό ἄβατον τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου. Καί σάν λόγους προβάλλουν, ὅτι δέν μποροῦν νά δοῦν ἀπό κοντά τά πολύτιμα κειμήλια, πού ἔχουν ἀποθησαυρισθεῖ ἐκεῖ ἤ ἀκόμη θεωροῦν ὅτι ἡ ἀπαγόρευση αὐτή ὑποτιμᾶ τό γυναικεῖο φύλο.

    Βέβαια οἱ λόγοι πού ἐπικαλοῦνται, ἐξωτερικοί, κρύβουν ἀσφαλῶς ἄλλους βαθύτερους λόγους, πού στοχεύουν στην ἐφαρμογή τῶν νεοεποχίτικων σχεδιαμῶν. Ἐδῶ ἁπλά λέμε ὅτι τό ἄβατο εἶναι θεσμός πού ἰσχύει ἀπό αἰῶνες. Τό Ἁγιορείτικο ἄβατο ἔχει μιά βάση ἱστορικῆς πορείας καί ἀρχῆς, μιά καί ὁ χῶρος ἀπό αἰῶνες θεωρεῖται ἱερός κλῆρος μιᾶς μοναδικῆς γυναίκας, τῆς Παναγίας μας καί ὅσοι παρεπιδημοῦν ἐκεῖ εἶναι μόνο ἄνδρες, ἀφιερωμένοι στά μοναχικά ἰδεώδη.

Περιβόλι τῆς Παναγίας μας

   Ἀπό τη φιλόξενη αὐτή σελίδα θά ἐπιχειρήσουμε μιά ἀναφορά στά ἅγια σκηνώματα τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ τόπου πού συνιστοῦν τό πολύπτυχο τῆς πολυσήμαντης παρουσίας του στό χρόνο. Καί θά ξεκινώντας κάνουμε μιά μικρή ἀναδρομή στήν ἱστορία τοῦ τόπου, ὅπως διασώζεται σέ ἀρχαῖες πηγές. Ἐδῶ ἐπιλεκτικά ἀναφερόμαστε σέ κάποιες πολύ χαρακτηριστικές ἀναφορές. Βέβαια ὑπάρχουν πάμπολλα βιβλία γραμμένα ἀπό περισσότερο εἰδήμονες, καί ἀπό τά ὁποῖα μπορεῖ ὁ καθένας νά πληροφορηθεῖ τά ὅσα ἀκριβῶς ἐπιθυμεῖ γιά τό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας.

  Τό Ἅγιο Ὄρος ἐπί χίλια καί πλέον χρόνια ἀποτελεῖ ἕνα ζωντανό κέντρο μοναδικό γιά αὐτό πού εἶναι. Παλαίστρα γιά τήν ἁγιωσύνη. Ἐδῶ ὁ μοναχός μέ τήν προσωπική του ζωή ὑποταγμένη στό σύνολο τοῦ Κοινοβίου χωρίς νά χάνει τή μοναδικότητά του ἀποκτᾶ τήν προσωπικότητά του, γίνεται πρόσωπο, πού πορεύεται γιά τήν «ἄνω Ἱερουσαλήμ». Πέρα ὅμως ἀπό τό κύριο καί μοναδικό αὐτό στοιχεῖο ὁ Ἱερός Ἄθωνας ἀνέδειξε μεγάλους δημιουργούς πού ἐπηρέασαν πλείστους ὅσους τομεῖς τῆς Χριστιανωσύνης

 [ Διαβάστε επίσης το : Πρώτο Μέρος  , Δεύτερο Μέρος ]